Waste/d

THE SOFT POWER LECTURESΔΙΑΛΕΞΕΙΣ ΗΠΙΑΣ ΕΞΟΥΣΙΑΣ

φαράσι.ζιν #3 «Πέθνος: ένα ερευνητικό καλλιτεχνικό πρόγραμμα της ΠΑΤ ή η τρίτη γενιά που πενθεί αυτοκτονεί»

Το φαράσι.ζιν #3 «Πέθνος: ένα ερευνητικό καλλιτεχνικό πρόγραμμα της ΠΑΤ ή η τρίτη γενιά που πενθεί αυτοκτονεί» δημιουργήθηκε στο πλαίσιο του νέου ερευνητικού πρότζεκτ “Πέθνος” της Προσωρινής Ακαδημίας Τεχνών/ ΠΑΤ (Βαγγέλης Βλάχος, Δέσποινα Ζευκιλή, Γιώτα Ιωαννίδου, Ελπίδα Καραμπά) κατόπιν πρόσκλησης του φαράσι.ζιν και της αρχισυντακτικής του ομάδας (Φοίβη Γιαννίση, Ίρις Λυκουριώτη, Φανή Παραφόρου) στην ΠΑΤ να επιμεληθεί ένα τεύχος.

φαράσι.ζιν #3 «Πέθνος: ένα ερευνητικό καλλιτεχνικό πρόγραμμα της ΠΑΤ ή η τρίτη γενιά που πενθεί αυτοκτονεί» Λεπτομέρεια από το έργο της Κατερίνας Κομιανού, Αρπαγή, 2024

Συμμετείχαν: Αθηνά Αθανασίου, Πάτι Βαρδάμη, Φοίβη Γιαννίση, Βαγγέλης Καραμανωλάκης, Αλέξανδρος Κιουπκιολής, Κατερίνα Κομιανού, Ίρις Λυκουριώτη, Κωστής Παπαϊωάννου, Χαρά Στεργίου, Έλενα Τζελέπη, Μάριος Χατζηπροκοπίου, Θοδωρής Χιώτης. Τους/ις ευχαριστούμε πολύ που συνέβαλαν γενναιόδωρα στη διαμόρφωση αυτού του τεύχους.

Σύνταξη τεύχους: Προσωρινή Ακαδημία Τεχνών/ ΠΑΤ (Βαγγέλης Βλάχος, Δέσποινα Ζευκιλή, Γιώτα Ιωαννίδου, Ελπίδα Καραμπά)

Σχεδιασμός τεύχους: Στέργιος Γιώργος Τσαρουχάς

Εικόνα εξωφύλλου: Λεπτομέρεια από το έργο της Κατερίνας Κομιανού, Αρπαγή, 2024

~

Πέθνος: ένα ερευνητικό καλλιτεχνικό πρόγραμμα της ΠΑΤ ή η τρίτη γενιά που πενθεί αυτοκτονεί

Πώς στεκόμαστε απέναντι στο πλήθος των απωλειών και της ρητορικής της απόγνωσης που μας περιβάλλουν; Πώς μπορούμε να διαχειριστούμε την απώλεια (waste/d) και το πένθος, να τα μετατρέψουμε σε «απολαυστική μαχητικότητα»;

Στο πλαίσιο του τεύχους οργανώθηκαν τρεις συζητήσεις με καλεσμένους/ες θεωρητικούς και καλλιτέχνες/ιδες (Αθηνά Αθανασίου, Πάτι Βαρδάμη, Φοίβη Γιαννίση, Βαγγέλης Καραμανωλάκης, Αλέξανδρος Κιουπκιολής, Ίρις Λυκουριώτη, Κωστής Παπαϊωάννου, Έλενα Τζελέπη, Μάριος Χατζηπροκοπίου) που επικεντρώθηκαν στην έννοια/νεολογισμό του πέθνους, μια προκλητική σύνδεση του πένθους και του έθνους ως ένα κλειδί ανοίγματος της σύγχρονής μας ιστορικής συνθήκης. Ταυτόχρονα, προσκλήθηκαν τρεις καλλιτέχνιδες/ες (Κατερίνα Κομιανού, Χαρά Στεργίου, Θοδωρής Χιώτης) να αποκριθούν σε αυτήν τη συζήτηση, σχεδιάζοντας από ένα έργο ειδικά για την έκδοση.

Μπορείτε να διαβάσετε το φαράσι.ζιν #3 εδώ

Μπορείτε να εκτυπώσετε το φαράσι.ζιν #3 εδώ

Το Πέθνος, όπως και όλα τα προγράμματα της ΠΑΤ, θα ξεδιπλωθεί μέσα από μια σειρά διατυπώσεων, δράσεων, εκδόσεων, ζωντανών εκδηλώσεων (live events) κλπ.

farasi.zin #3 “Pethnos: a new research art project by PAT or the third generation which mourns commits suicide”

farasi.zin #3 “Pethnos: a new research art project by PAT or the third generation which mourns commits suicide” is part of the new research project “Pethnos” by the Temporary Academy of Arts/PAT (Yota Ioannidou, Elpida Karaba, Vangelis Vlahos, Despina Zefkili). PAT was invited by farasi.zin chief editors (Phoebe Giannisi, Iris Lykourioti, Fani Paraforou) to curate an issue.

Participants: Athena Athanasiou, Marios Chatziprokopiou, Theodoros Chiotis, Phoebe Giannisi, Vangelis Karamanolakis, Alexandros Kioupkiolis, Katerina Komianou, Iris Lykourioti, Kostis Papaioannou, Chara Stergiou, Elena Tzelepis, Pati Vardhami. Many thanks to all of them for their generous contribution to the making of this issue.

Guest editors: Temporary Academy of Arts/PAT (Yota Ioannidou, Elpida Karaba, Vangelis Vlahos, Despina Zefkili)

Graphic design: Stergios George Tsarouchas

Cover image: Katerina Komianou, Rapture, 2024 (detail)

~

Pethnos: a new research art project by PAT or the third generation which mourns commits suicide

How do we face the multitude of losses and the rhetoric of despair that surround us? How can we manage loss (waste/d) and grief to turn it into “joyful militancy”?

As part of this issue of farasi.zin three meetings-discussions were organised with participants theorists and artists (Athena Athanasiou, Marios Chatziprokopiou, Phoebe Giannisi, Vangelis Karamanolakis, Alexandros Kioupkiolis, Iris Lykourioti, Kostis Papaioannou, Elena Tzelepis, Pati Vardhami) which focused on the conept/neologism Pethnos, a challenging association of pethnos (mourning) and ethnos (nation) as a key to open up our contemporary historical condition.
At the same time, three artists (Theodoros Chiotis, Katerina Komianou, Chara Stergiou) were invited to respond to this conversations creating a work especially for this issue.

You can read farasi.zine #3 here

You can download farasi.zine #3 here 

Pethnos, like all PAT’s programs, will unfold through a series of formulations, actions, publications, live events, etc.

 

The Temporary Academy of Arts was initiated by Elpida Karaba in 2014. PAT (the abbreviation of Temporary Academy of Arts) is para-institution that works alongside the institutions, an artwork, a curatorial and pedagogical programme. Understanding the institution as procedural and critically subverting the term academy, PAT, through visual artworks and discourse production, tests self-institutionalized forms of culture and politics and explores the various methodological articulations and nuances between the institutional and the self-institutional, art and knowledge systems, practice and discourse.

It depends on an ‘expanded’ curating, incorporating exhibitions, events and publishing projects persistently addressing the relationship of art and its institutions, the labour involved and the public.

The Academy is working upon different educational, artistic and social models and adopts a research based and multidisciplinary approach to knowledge production, in order to investigate the boundaries, permeabilities and repressed contradictions that underlie public spaces. Rather than being merely an educational platform or an art school, PAT functions as an analytical tool, concentrating on spatial and institutional criticism. PAT’s projects, combine the symbolic with the mediated and the tactical in order to examine art and its production, inquire on the status and potential of art to address the urban condition and to question the mechanisms of producing and framing knowledge.

In each project of the Academy, different artists and theorists are invited as educators, visitors or as consultants to organize and carry out the outcome of the project while different modes of art and educational practice are used, such as workshops, discussions, interviews, performances, (re)enactments etc.

 

[email protected]

Mailing list

H Προσωρινή Ακαδημία Τεχνών, ιδρύθηκε το 2014 από την Ελπίδα Καραμπά.
Είναι ένας παρα-θεσμός, που λειτουργεί στο πλευρό των θεσμών, ένα καλλιτεχνικό έργο, ένα επιμελητικό και παιδαγωγικό πρόγραμμα. Κατανοώντας τον θεσμό ως διαδικαστικό και ανατρέποντας κριτικά τον όρο ακαδημία, η ΠΑΤ, μέσω εικαστικών έργων και παραγωγής λόγου, δοκιμάζει αυτοθεσμισμένες μορφές πολιτισμού και πολιτικής και διερευνά τις ποικίλες μεθοδολογικές αρθρώσεις και αποχρώσεις μεταξύ του θεσμού και του αυτοθεσμισμένου, της τέχνης και των συστημάτων γνώσης, της πρακτικής και του λόγου.

Δεν είναι μια εκπαιδευτική πλατφόρμα ή μία σχολή τέχνης, είναι ένα ερευνητικό επιμελητικό και καλλιτεχνικό εγχείρημα και αναλυτικό εργαλείο που επικεντρώνεται σε ζητήματα εργασίας, εκπαίδευσης και θεσμικής κριτικής με στόχο τη διερεύνηση των ορίων, των διαπερατοτήτων και των αντιφάσεων που υποκρύπτουν οι δημόσιοι λόγοι και χώροι σε σχέση με ζητήματα τέχνης, δημόσιων έργων, εκπαίδευσης.

Υιοθετήθηκε η φόρμα της Ακαδημίας καθώς εξ’ ορισμού τέτοιες προβληματικές βρίσκονται στον πυρήνα της σύστασης μιας ακαδημίας. Λαμβάνοντας υπόψη ότι μια Ακαδημία Τέχνης βρίσκεται στο κέντρο των μηχανισμών της πολιτιστικής βιομηχανίας και το παραγόμενο κεφάλαιο της καλείται να βρει τη θέση του μέσα στο εκάστοτε σύστημα, το ενδιαφέρον της ΠΑΤ στράφηκε εξ αρχής στους όρους που περιγράφουν και προβληματοποιούν την Δημιουργική Βιομηχανία. Η ευελιξία, η επισφάλεια των δημιουργικών υποκειμένων, η εντατικοποίηση της εργασίας τους, η διαπλοκή με τους θεσμούς και οι συνεχώς αυξανόμενες πιέσεις για συνθηκολόγηση με το κυρίαρχο σύστημα διαμόρφωσε τον χαρακτήρα της ΠΑΤ. Ακόμα και η ονομασία της μαρατυρά με έναν τρόπο αυτόν τον χαρακτήρα. Η Προσωρινή Ακαδημία Τεχνών δρα μέσα στην πολιτιστική βιομηχανία, προτείνεται ως ένας παρα-θεσμός και είναι προσωρινή, νομαδική. Η επισφάλεια που δηλώνει το όνομα της υπογραμμίζει με ένα τρόπο το γεγονός ότι οι διαφορές μεταξύ των συστημάτων και των μηχανισμών εκπαίδευσης και πολιτιστικών φορέων, διεθνώς, μέσα στην παγκοσμιοποιημένη συνθήκη βαθαίνουν το χάσμα μεταξύ των κεντρικών και των άλλων κέντρων γνώσης.

Για κάθε πρότζεκτ της ΠΑΤ, διαφορετικοί καλλιτέχνες και θεωρητικοί καλούνται ως εκπαιδευτικοί, επισκέπτες ή σύμβουλοι για να οργανώσουν και να πραγματοποιήσουν το αποτέλεσμα του έργου, ενώ χρησιμοποιούνται διαφορετικοί τρόποι τέχνης και εκπαιδευτικής πρακτικής, όπως εργαστήρια, συζητήσεις, συνεντεύξεις, περφορμανς και παντός είδους επιτελέσεις και θεσπίσεις.

Website

Design: Yannikos Vasiloulis
Programming: Christos Tsamardas